conturbātiō <ōnis> f (conturbo)
conturbātor <Gen. ōris> (conturbo) Mart.
conturbātus <a, um> P. Adj. m. Komp zu conturbo
1.
- eram in scribendo conturbatior Cic.
-
con-turmālis <is> m (turma) spätlat
| conturbō |
|---|
| conturbās |
| conturbat |
| conturbāmus |
| conturbātis |
| conturbant |
| conturbem |
|---|
| conturbēs |
| conturbet |
| conturbēmus |
| conturbētis |
| conturbent |
| conturbābam |
|---|
| conturbābās |
| conturbābat |
| conturbābāmus |
| conturbābātis |
| conturbābant |
| conturbārem |
|---|
| conturbārēs |
| conturbāret |
| conturbārēmus |
| conturbārētis |
| conturbārent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.