Bewilligende(r) <-n, -n; -n, -n> СУЩ. м. и ж. ЮРИД.
-
- otorgante м. и ж.
bewilligen* [bəˈvɪlɪgən] ГЛ. перех.
| ich | bewillige |
|---|---|
| du | bewilligst |
| er/sie/es | bewilligt |
| wir | bewilligen |
| ihr | bewilligt |
| sie | bewilligen |
| ich | bewilligte |
|---|---|
| du | bewilligtest |
| er/sie/es | bewilligte |
| wir | bewilligten |
| ihr | bewilligtet |
| sie | bewilligten |
| ich | habe | bewilligt |
|---|---|---|
| du | hast | bewilligt |
| er/sie/es | hat | bewilligt |
| wir | haben | bewilligt |
| ihr | habt | bewilligt |
| sie | haben | bewilligt |
| ich | hatte | bewilligt |
|---|---|---|
| du | hattest | bewilligt |
| er/sie/es | hatte | bewilligt |
| wir | hatten | bewilligt |
| ihr | hattet | bewilligt |
| sie | hatten | bewilligt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.