Entmündigte(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> СУЩ. mf dekl wie прил. ЮРИД.
- Entmündigte
-
entmụ̈ndigen* [ɛntˈmʏndɪgən] ГЛ. перех. ЮРИД.
- jdn [wegen etw] entmündigen
-
| ich | entmündige |
|---|---|
| du | entmündigst |
| er/sie/es | entmündigt |
| wir | entmündigen |
| ihr | entmündigt |
| sie | entmündigen |
| ich | entmündigte |
|---|---|
| du | entmündigtest |
| er/sie/es | entmündigte |
| wir | entmündigten |
| ihr | entmündigtet |
| sie | entmündigten |
| ich | habe | entmündigt |
|---|---|---|
| du | hast | entmündigt |
| er/sie/es | hat | entmündigt |
| wir | haben | entmündigt |
| ihr | habt | entmündigt |
| sie | haben | entmündigt |
| ich | hatte | entmündigt |
|---|---|---|
| du | hattest | entmündigt |
| er/sie/es | hatte | entmündigt |
| wir | hatten | entmündigt |
| ihr | hattet | entmündigt |
| sie | hatten | entmündigt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.