dra̱u̱f|haben ГЛ. перех. irr разг.
1. draufhaben (können, beherrschen):
2. draufhaben (fahren):
-  hundertachtzig Sachen draufhaben
 -  
 
| ich | habe | drauf | 
|---|---|---|
| du | hast | drauf | 
| er/sie/es | hat | drauf | 
| wir | haben | drauf | 
| ihr | habt | drauf | 
| sie | haben | drauf | 
| ich | hatte | drauf | 
|---|---|---|
| du | hattest | drauf | 
| er/sie/es | hatte | drauf | 
| wir | hatten | drauf | 
| ihr | hattet | drauf | 
| sie | hatten | drauf | 
| ich | habe | draufgehabt | 
|---|---|---|
| du | hast | draufgehabt | 
| er/sie/es | hat | draufgehabt | 
| wir | haben | draufgehabt | 
| ihr | habt | draufgehabt | 
| sie | haben | draufgehabt | 
| ich | hatte | draufgehabt | 
|---|---|---|
| du | hattest | draufgehabt | 
| er/sie/es | hatte | draufgehabt | 
| wir | hatten | draufgehabt | 
| ihr | hattet | draufgehabt | 
| sie | hatten | draufgehabt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.