I. ẹrben [ˈɛrbən] ГЛ. перех.
II. ẹrben [ˈɛrbən] ГЛ. неперех. (als Erbe fungieren)
- erben
- dziedziczyć [св. o‑]
Ẹrbin <‑, ‑nen> [ˈɛrbɪn] СУЩ. ж.
Erbin → Erbe
Ẹrbe2 (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] СУЩ. м. (ж.) ЮРИД.
Ẹrbe2 (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] СУЩ. м. (ж.) ЮРИД.
| ich | erbe |
|---|---|
| du | erbst |
| er/sie/es | erbt |
| wir | erben |
| ihr | erbt |
| sie | erben |
| ich | erbte |
|---|---|
| du | erbtest |
| er/sie/es | erbte |
| wir | erbten |
| ihr | erbtet |
| sie | erbten |
| ich | habe | geerbt |
|---|---|---|
| du | hast | geerbt |
| er/sie/es | hat | geerbt |
| wir | haben | geerbt |
| ihr | habt | geerbt |
| sie | haben | geerbt |
| ich | hatte | geerbt |
|---|---|---|
| du | hattest | geerbt |
| er/sie/es | hatte | geerbt |
| wir | hatten | geerbt |
| ihr | hattet | geerbt |
| sie | hatten | geerbt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.