he̱u̱len [ˈhɔɪlən] ГЛ. неперех.
1. heulen разг. (weinen):
| ich | heule | 
|---|---|
| du | heulst | 
| er/sie/es | heult | 
| wir | heulen | 
| ihr | heult | 
| sie | heulen | 
| ich | heulte | 
|---|---|
| du | heultest | 
| er/sie/es | heulte | 
| wir | heulten | 
| ihr | heultet | 
| sie | heulten | 
| ich | habe | geheult | 
|---|---|---|
| du | hast | geheult | 
| er/sie/es | hat | geheult | 
| wir | haben | geheult | 
| ihr | habt | geheult | 
| sie | haben | geheult | 
| ich | hatte | geheult | 
|---|---|---|
| du | hattest | geheult | 
| er/sie/es | hatte | geheult | 
| wir | hatten | geheult | 
| ihr | hattet | geheult | 
| sie | hatten | geheult | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.