spụrten [ˈʃpʊrtən] ГЛ. неперех. +haben o sein СПОРТ
-  spurten
 -  
 
spü̱ren [ˈʃpyːrən] ГЛ. перех.
1. spüren (intuitiv bemerken):
| ich | spurte | 
|---|---|
| du | spurtest | 
| er/sie/es | spurtet | 
| wir | spurten | 
| ihr | spurtet | 
| sie | spurten | 
| ich | spurtete | 
|---|---|
| du | spurtetest | 
| er/sie/es | spurtete | 
| wir | spurteten | 
| ihr | spurtetet | 
| sie | spurteten | 
| ich | bin | gespurtet | 
|---|---|---|
| du | bist | gespurtet | 
| er/sie/es | ist | gespurtet | 
| wir | sind | gespurtet | 
| ihr | seid | gespurtet | 
| sie | sind | gespurtet | 
| ich | war | gespurtet | 
|---|---|---|
| du | warst | gespurtet | 
| er/sie/es | war | gespurtet | 
| wir | waren | gespurtet | 
| ihr | wart | gespurtet | 
| sie | waren | gespurtet | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.