streben [ˈʃtreːbən] ГЛ. неперех.
Streben <-s; мн. отсут.> СУЩ. ср. высок.
-  Streben
 -  
 
-  Streben nach etw
 -  
 
| ich | strebe | 
|---|---|
| du | strebst | 
| er/sie/es | strebt | 
| wir | streben | 
| ihr | strebt | 
| sie | streben | 
| ich | strebte | 
|---|---|
| du | strebtest | 
| er/sie/es | strebte | 
| wir | strebten | 
| ihr | strebtet | 
| sie | strebten | 
| ich | habe | gestrebt | 
|---|---|---|
| du | hast | gestrebt | 
| er/sie/es | hat | gestrebt | 
| wir | haben | gestrebt | 
| ihr | habt | gestrebt | 
| sie | haben | gestrebt | 
| ich | hatte | gestrebt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gestrebt | 
| er/sie/es | hatte | gestrebt | 
| wir | hatten | gestrebt | 
| ihr | hattet | gestrebt | 
| sie | hatten | gestrebt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.