przymus <род. -su> СУЩ. м.
1. przymus (nacisk):
- przymus
-
- przymus
-
2. przymus ЮРИД.:
- przymus fizyczny
-
- przymus administracyjny
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Na początku swoich rządów zezwolił na rozwiązywanie spółdzielni rolniczych (założonych często pod przymusem w czasach stalinizmu).
pl.wikipedia.org Wielowiekowy rozwój instytucji prawnych cechował się na ogół tym, że prawo było czynnikiem utrwalającym zastany układ stosunków społecznych i gospodarczych przy pomocy środków przymusu prawnego.
pl.wikipedia.org Był zwolennikiem niestosowania przymusu fizycznego wobec chorych psychicznie ("no-restraint").
pl.wikipedia.org Wykonalność – jedna z cech orzeczenia, polegająca na możliwości jego wykonania w drodze przymusu prawnego (wykonania wyroku karnego, egzekucji cywilnej, egzekucji administracyjnej).
pl.wikipedia.org Dzieci-żołnierze to dzieci, które mogą być oddawane za pieniądze ze swoich domów i wcielane przymusem do sił zbrojnych.
pl.wikipedia.org