usprawiedliwiony ПРИЛ.
1. usprawiedliwiony żądanie, gniew:
- usprawiedliwiony
-
2. usprawiedliwiony nieobecność:
- usprawiedliwiony
-
3. usprawiedliwiony (możliwy do wyjaśnienia):
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Każdy usprawiedliwiony człowiek jest wolny.
pl.wikipedia.org Radykalni sunnici uznają szyitów za apostatów i niewiernych, traktując szyickich cywili jako usprawiedliwiony cel ataków terrorystycznych.
pl.wikipedia.org Hasło to mówi o tym, że człowiek zostaje usprawiedliwiony jedynie w wierze (sola fide).
pl.wikipedia.org Twierdził, że żaden odwet na rannych i niewinnych ludziach nie jest usprawiedliwiony, pisząc: „to nic innego jak apologia dla nieustannego i niekończącego się masowego mordu”.
pl.wikipedia.org Miller został aresztowany za tę zbrodnię, jednak już po sześciu tygodniach był wolny – sąd uznał, że dowody są „niewystarczające” zaś atak był „usprawiedliwiony”.
pl.wikipedia.org Поиск в словаре
- uspokajający
- uspokoić
- uspołeczniony
- usposabiać
- usposobić
- usprawiedliwiony
- usprawniać
- usprawnić
- usprawnienie
- usta
- ustabilizować