ŚPIESZYĆ - Перевод польский на немецкий

I. śpieszyć <‑szy; прош. вр. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] ГЛ. неперех.

1. śpieszyć (iść śpiesznie):

śpieszyć

eilen

śpieszyć

hasten

2. śpieszyć (działać ochoczo):

śpieszyć komuś z pomocą [lub na ratunek]

jdm zu Hilfe eilen

II. śpieszyć <‑szy; прош. вр. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. śpieszyć (wykonywać szybko):

śpieszyć się z czymś (człowiek)

sich вин. mit etw beeilen

śpiesz się powoli, gdy się człowiek śpieszy, to się diabeł cieszy посл.

eile mit Weile посл.

2. śpieszyć (iść szybko):

śpieszyć się dokądś (człowiek)

irgendwohin eilen

śpieszyć się na pociąg

zum Zug müssen [o. eilen]

3. śpieszyć:

śpieszyć (wskazywać późniejszą godzinę) (zegar)

vorgehen

III. śpieszyć <‑szy; прош. вр. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] ГЛ. возвр. гл., безл.

śpieszy mi się

ich habe es eilig

śpieszy mi się

ich muss mich beeilen

Выражения:

komuś się śpieszy do kogoś/czegoś

jd hat es eilig, jdn zu treffen/etw zu machen [o. irgendwo zu sein]

Запись в OpenDict

śpieszyć ГЛ.

śpieszyć się (wykonywać szybko)

sich sputen dial

musimy się śpieszyć

wir müssen uns sputen

spieszyć¹ [spjeʃɨtɕ]

spieszyć → śpieszyć

I. śpieszyć <‑szy; прош. вр. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] ГЛ. неперех.

1. śpieszyć (iść śpiesznie):

śpieszyć

eilen

śpieszyć

hasten

2. śpieszyć (działać ochoczo):

śpieszyć komuś z pomocą [lub na ratunek]

jdm zu Hilfe eilen

II. śpieszyć <‑szy; прош. вр. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. śpieszyć (wykonywać szybko):

śpieszyć się z czymś (człowiek)

sich вин. mit etw beeilen

śpiesz się powoli, gdy się człowiek śpieszy, to się diabeł cieszy посл.

eile mit Weile посл.

2. śpieszyć (iść szybko):

śpieszyć się dokądś (człowiek)

irgendwohin eilen

śpieszyć się na pociąg

zum Zug müssen [o. eilen]

3. śpieszyć:

śpieszyć (wskazywać późniejszą godzinę) (zegar)

vorgehen

III. śpieszyć <‑szy; прош. вр. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] ГЛ. возвр. гл., безл.

śpieszy mi się

ich habe es eilig

śpieszy mi się

ich muss mich beeilen

Выражения:

komuś się śpieszy do kogoś/czegoś

jd hat es eilig, jdn zu treffen/etw zu machen [o. irgendwo zu sein]

spieszyć² <‑szy> [spjeʃɨtɕ] ГЛ. перех. св. ВОЕН.

spieszyć (uczynić pieszym)

in Infanterie umwandeln

spieszone oddziały ułanów

in Infanterie umgewandelte Einheiten ж. мн. der Ulanen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Kiedy nie trzeba się śpieszyć, zwierzę zwykle pełznie po twardych lub miękkich podłożach.

pl.wikipedia.org

Śpieszyć się we wrześniu) z 1975, De zilveren kogel (pol.

pl.wikipedia.org

Musieli śpieszyć się, byli bowiem świadomi, że przeciwnik spodziewa się nadejścia posiłków, których ruch wykryło niemieckie rozpoznanie.

pl.wikipedia.org