Переводы „beatnik“ в словаре польско » немецкий

beatnik [bitɲik] СУЩ. м.

beatnik → bitnik

Смотри также bitnik

bitnik <род. ‑a, мн. ‑icy> [bitɲik] СУЩ. м. разг. (przedstawiciel subkultury)

bitnik

Beatnik м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Na przełomie lat 50. i 60. próżnię po beatnikach zaczęli wypełniać folknicy.

pl.wikipedia.org

Śmierć Kammerera była makabrycznym kamieniem milowym w historii powstania generacji beatników.

pl.wikipedia.org

Koncepcją płyta nawiązuje do tradycji amerykańskiego ruchu beatników.

pl.wikipedia.org

Powieść ze swoim swobodnym, poetyckim językiem zmieszanym z argotem, z opiewaniem szumowin i otwartymi opisami homoseksualnymi miała wielki wpływ na beatników.

pl.wikipedia.org

Na jego pogrzebie pojawili się wszyscy żyjący z pokolenia beatników.

pl.wikipedia.org

Gendun jest również prekursorem beatników oraz późniejszej kontestacji.

pl.wikipedia.org

Typowy beatnik to buntownik, charakteryzujący się niechlujnym ubiorem i wrogością wobec konsumpcyjnego społeczeństwa, zainteresowany filozofią, zwłaszcza buddyjską, dążący do prawd objawionych poprzez używanie narkotyków i alkoholu.

pl.wikipedia.org

Podobnie jak beatnicy, młodzież odrzucała wartości pokolenia swoich rodziców, zarzucając im konformizm, nadmierną racjonalność.

pl.wikipedia.org

Główną różnicą w stosunku do beatników było nastawienie na konsumpcjonizm.

pl.wikipedia.org

Początkowo był związany z ruchem beatników, który rozwinął się jako bunt przeciwko amerykańskiemu stylowi życia i cywilizacji kapitalistycznej.

pl.wikipedia.org