bractwo <род. ‑wa, мн. ‑wa> [bratstfo] СУЩ. ср.
1. bractwo разг. (towarzystwo):
- bractwo
- Gesellschaft ж.
2. bractwo РЕЛИГ.:
- bractwo
- Bruderschaft ж.
- bractwo
- Verein м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Historycznie bractwo zrzeszało osoby stanów mieszczańskiego i szlacheckiego, przy czym wymagana była umiejętność czytania i pisania po polsku oraz po łacinie.
pl.wikipedia.org Członkowie bractwa prowadzili szeroką działalność charytatywną i społeczną: opiekowali się więźniami, młodzieżą terminującą w cechach rzemieślniczych, a także ubogimi i chorymi.
pl.wikipedia.org Z czasem w bractwie górę wzięły cele handlowo-polityczne, a później również towarzyskie.
pl.wikipedia.org Obecnie szkaplerz ten jest raczej odznaką innych wspólnot trynitarskich, gdyż tradycyjne bractwo nie jest przez zakon prowadzone.
pl.wikipedia.org Bractwa posiadały księgi z wykazem przestępstw i kar oraz pobierały składki, m.in. na utrzymanie duchownych i kościołów.
pl.wikipedia.org