brak1 [brak] ГЛ. безл.
brak2 <род. ‑u, мн. ‑i> [brak] СУЩ. м.
1. brak мн. отсут.:
- brak (nieobecność, niedostatek)
- Abwesenheit ж.
- brak (nieobecność, niedostatek)
- Mangel м.
- brak (nieobecność, niedostatek)
- Knappheit ж.
- brak (apetytu, zainteresowań)
- Fehlen ср.
- brak czasu
- Zeitmangel м.
- brak doświadczenia
-
- brak opanowania
-
- brak wychowania
-
- brak związku
-
2. brak обыч. мн. (wada, defekt, niedociągnięcie):
3. brak обыч. мн. (wybrakowany produkt):
- brak
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.