dzieciak <род. ‑a, мн. ‑i> [dʑetɕak] СУЩ. м.
1. dzieciak уничиж., шутл.:
- dzieciak
-
- dzieciak
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wraca na stare śmieci kiedy ma przerwę od szkoły i dzieciaki z osiedla zaczynają się do niego przyczepiać.
pl.wikipedia.org Nie lubi każdego, kto nazywa go grubym spasionym dzieciakiem, a gdy się tak dzieje to wtedy się złości.
pl.wikipedia.org Zniechęcają niektórych dzieciaków do szkoły, wyrzucając z niej zajęcia muzyczne”, argumentuje muzyk.
pl.wikipedia.org Chcieliśmy, by było fajniej, by dzieciaki wyglądały niczym z sąsiedztwa”.
pl.wikipedia.org Odnosząc się do tamtego okresu, w jednym z wywiadów powiedziała, że „w głębi serca nadal jest i zawsze będzie po prostu punkowym dzieciakiem z tatuażami”.
pl.wikipedia.org