Переводы „głosik“ в словаре польско » немецкий

głosik <род. ‑u, мн. ‑i> [gwoɕik] СУЩ. м.

głosik уменьш. od głos

głosik

Stimmchen ср.

Смотри также głos

głos <род. ‑u, мн. ‑y> [gwos] СУЩ. м.

1. głos (mowa, śpiew, dźwięk: człowieka, ptaków):

głos

Stimme ж.

głos sumienia перенос.

die Stimme des Gewissens перенос.

na głos

laut

na cały głos

aus vollem Halse [o. voller Kehle]

podnosić [lub podnieść] na kogoś głos

gegen jdn laut werden [o. die Stimme erheben]

ktoś stracił głos

jdm versagte die Stimme

2. głos МУЗ.:

utwór na dwa głosy

zweistimmiges Stück ср.

3. głos (prawo przemawiania, wypowiedź):

udzielać komuś głosu

jdm das Wort erteilen

odebrać komuś głos

jdm das Wort entziehen

dojść do głosu (wypowiedzieć się)

zu Wort kommen

mieć głos перенос.

das Wort haben

zabrać głos

die Stimme erheben

zabrać głos

sich вин. zu Wort melden

4. głos (zdanie: poparcia, protestu):

głos

Stimme ж.

głos

Meinung ж.

5. głos (decyzja podjęta w drodze głosowania):

głos

Stimme ж.

oddać głos na kogoś

seine Stimme für jdn abgeben

oddać głos na kogoś

für jdn stimmen

wstrzymać się od głosu

sich вин. der Stimme enthalten