gorycz <род. ‑y, мн. ‑e> [gorɨtʃ] СУЩ. ж.
1. gorycz мн. отсут. (gorzki smak: nalewki, piołunu):
- gorycz
- Bitterkeit ж.
2. gorycz мн. отсут. перенос. (rozgoryczenie, żal: porażki, rozstania):
3. gorycz БОТАН.:
- gorycz
- Enzian м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Czarę goryczy przelał fakt, że zamienił także swoją piękną córkę w złotą statuę.
pl.wikipedia.org Podobno ostatnie lata spędziła w smutku i goryczy - miała żałować tego, że nigdy nie było jej dane zostać rosyjską carycą.
pl.wikipedia.org Przelewa to czarę goryczy i protagonista opuszcza lokal.
pl.wikipedia.org Zmiany trwały niejednokrotnie kilkanaście godzin, utrudniano zrzeszanie się górników, a ich nierówne traktowanie przelało czarę goryczy.
pl.wikipedia.org Surowce – do produkcji porterów bałtyckich używa się słodu monachijskiego lub wiedeńskiego jako podstawę zasypu oraz czekoladowego lub czarnego (barwiącego) przetworzonego tak aby usunąć gorycz.
pl.wikipedia.org