gramatyka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [gramatɨka] СУЩ. ж.
1. gramatyka (nauka, podręcznik):
- gramatyka
- Grammatik ж.
2. gramatyka ЛИНГВ.:
- gramatyka opisowa
-
- gramatyka generatywna
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- gramatyka opisowa
- gramatyka deskrypcyjna ЛИНГВ.
- gramatyka transformacyjna ЛИНГВ.
- gramatyka tekstu ЛИНГВ.
- gramatyka opisowa
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Biorąc pod uwagę główne języki romańskie, najbliższy rumuńskiemu jest język włoski – mają one około 77% wspólnego słownictwa i zbliżoną gramatykę.
pl.wikipedia.org Język kontekstowy (ang. context-sensitive language) – język formalny generowany przez gramatykę kontekstową.
pl.wikipedia.org Nie istnieje ogólna metoda, która dla danej gramatyki formalnej i danego słowa pozwoliłaby stwierdzić, czy dane słowo należy do języka opisywanego przez tę gramatykę.
pl.wikipedia.org Wiodącą rolę w programie studiów odgrywa praktyczna nauka języka arabskiego, obejmująca współczesny arabski język literacki oraz wybrane dialekty, jak również gramatykę opisową.
pl.wikipedia.org Oddany miłośnik języka neapolitańskiego opublikował w 1989 roku książkę, nad którą pracował przez 15 lat; poświęconą gramatyce tego języka.
pl.wikipedia.org