Переводы „idiofon“ в словаре польско » немецкий

idiofon <род. ‑u, мн. ‑y> [idjofon] СУЩ. м. МУЗ.

idiofon

Idiophon ср.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Gong – instrument muzyczny z grupy idiofonów płytowych uderzanych.

pl.wikipedia.org

Strojenie idiofonów w ograniczonym zakresie może polegać na przesuwaniu ruchomych obciążników wpływających na rozkład masy drgających elementów instrumentu (wibratorów).

pl.wikipedia.org

Bandoneon – instrument z grupy idiofonów dętych klawiszowych (według innej klasyfikacji należy do grupy aerofonów), rodzaj harmonii ręcznej w typie concertiny, często mylony z akordeonem.

pl.wikipedia.org

Idiofony mogą wydawać dźwięki rozproszone lub o określonej częstotliwości.

pl.wikipedia.org

Dzwonki mszalne (z wł. campanelle da messa) – idiofon składający się z czterech różnej wielkości dzwoneczków, zamocowanych na krzyżowym zawieszeniu.

pl.wikipedia.org

Dzwon – instrument muzyczny należący do grupy idiofonów naczyniowych.

pl.wikipedia.org

Balafon – tradycyjny zachodnioafrykański instrument perkusyjny z rodziny idiofonów, do dziś bardzo popularny min.

pl.wikipedia.org

Krotale (talerzyki antyczne/pompejańskie) – instrument perkusyjny o starożytnym pochodzeniu, zaliczany do grupy idiofonów.

pl.wikipedia.org

Przyporządkowanie akordeonu do idiofonów wynika natomiast z uznania za źródło dźwięku samych stroików, a nie przepływającego przez nie powietrza.

pl.wikipedia.org

Harmonia – instrument z grupy idiofonów języczkowych albo, według innej systematyki, z grupy aerofonów.

pl.wikipedia.org