Переводы „kolczyk“ в словаре польско » немецкий

kolczyk <род. ‑a, мн. ‑i> [koltʃɨk] СУЩ. м.

kolczyk (w uchu)

Ohrring м.

kolczyk (w nosie)

[Nasen]ring м.

diamentowe kolczyki

Diamantringe м. мн.

Примеры со словом kolczyk

posrebrzany kolczyk

versilberter Ring м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W krajach arabskich marabuci (uzdrowiciele) leczyli ból, zakładając miedziane kolczyki w ściśle określonych miejscach na uchu.

pl.wikipedia.org

Postać nosi również biżuterię: naszyjnik, kolczyki z wisiorkami w kształcie pączków oraz spiralną bransoletę na lewym nadgarstku.

pl.wikipedia.org

Najczęściej przyozdabiany był w oczy nieboszczyka, kolczyki wykonane z kości oraz w materiałową chustkę z frędzlami.

pl.wikipedia.org

Na scenie jest uroczą postacią, olśniewającą w swoim tradycyjnym stroju, efektownych nakryciach głowy i kolczykach.

pl.wikipedia.org

Dla mniej zamożnych obywateli pozostawały kolczyki wykonane z ptasiego pióra lub kości zwierzęcej.

pl.wikipedia.org

Obowiązkowymi elementami garnituru jubilerskiego były kolia lub naszyjnik, kolczyki i para bransolet.

pl.wikipedia.org

Ma także dużo piękniejsze kolczyki, co jest nawiązaniem do tytułu całego poematu.

pl.wikipedia.org

Ma kolczyki w nosie, w sutkach, na pępku i na prawej wardze sromowej.

pl.wikipedia.org

Septum to również nazwa kolczyka wykonanego w przegrodzie nosowej, najczęściej w kształcie koła lub podkowy.

pl.wikipedia.org

Sięgając do wczesnych początków rozpowszechniania się mody na kolczyki, można zauważyć jej zalążki już w starożytności.

pl.wikipedia.org