KRZYKNĄĆ - Перевод польский на немецкий

krzyknąć [kʃɨknoɲtɕ]

krzyknąć св. od krzyczeć

krzyczeć <‑czy; прош. вр. ‑ycz; св. krzyknąć> [kʃɨtʃetɕ] ГЛ. неперех.

1. krzyczeć:

krzyczeć (mówić podniesionym głosem) (człowiek)

schreien

krzyczeć na kogoś (wołać)

jdn anschreien

krzyczeć na kogoś (strofować)

jdn tadeln [o. zurechtweisen]

2. krzyczeć:

krzyczeć (głośno płakać) (niemowlę)

schreien

krzyczeć (głośno płakać) (niemowlę)

kreischen

3. krzyczeć:

krzyczeć (wydawać donośny odgłos) (mewa)

schreien

krzyczeć (człowiek)

brüllen разг.

4. krzyczeć (przyciągać uwagę):

krzyczeć

jdm entgegenschreien

intensywne kolory krzyczą z plakatu

von dem Plakat schreien einem intensive Farben ж. мн. entgegen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Kiedy młody mechanik nie był w stanie naprawić auta wystarczająco szybko, właściciel krzyknął na niego „wszyscy jesteście génération perdue”.

pl.wikipedia.org

Ujmijcie go, ale nie zabijajcie – krzyknął do swojej straży.

pl.wikipedia.org

Trzonek uderzył go mocno w twarz, a młodzieniec sądząc, że to nieznany wróg go atakuje, krzyknął, że się poddaje.

pl.wikipedia.org

Mała widziała mężczyznę i krzyknęła do niego „tata”.

pl.wikipedia.org

Liczne czasowniki dokonane zawierają przyrostek i są pozbawione przedrostków, np. krzyknąć, kupić (por. niedokonane kupować z innym przyrostkiem).

pl.wikipedia.org