kufer <род. ‑fra, мн. ‑fry> [kufer] СУЩ. м.
1. kufer (skrzynia):
- kufer
- Truhe ж.
2. kufer разг. (bagażnik samochodowy):
- kufer
- Kofferraum м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Podczas drogi powrotnej po kilku perypetiach kufer zostaje rozbity podczas „twardego lądowania”.
pl.wikipedia.org Podobnym w kształcie i funkcji meblem jest kufer.
pl.wikipedia.org Król kazał aresztować jego żonę, skonfiskować papiery i kufry.
pl.wikipedia.org Wkrótce okazuje się, że ma dostęp do pewnego kufra, którego zawartością jest zainteresowany m.in. rząd amerykański oraz potężna tajna organizacja.
pl.wikipedia.org Poza kuframi bocznymi dostępny był również kufer centralny z dedykowanym do niego stelażem.
pl.wikipedia.org