Переводы „lokacyjny“ в словаре польско » немецкий

lokacyjny [lokatsɨjnɨ] ПРИЛ.

1. lokacyjny:

lokacyjny АВИА., ТЕХН.

Ortungs-

urządzenia lokacyjne

Ortungseinrichtungen ж. мн.

2. lokacyjny ИСТ.:

lokacyjny

Lokations-

prawo lokacyjne

Lokationsrecht ср.

Примеры со словом lokacyjny

ordynacki dokument lokacyjny miasta

Magistratsdokument ср. zur Stadtgründung

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Kolejne lokowanie wsi nastąpiło w roku 1560, potwierdzone przywilejem lokacyjnym z dnia 12 lipca 1560 r.

pl.wikipedia.org

Przywilej lokacyjny na prawie wołoskim nadał w 1549 r.

pl.wikipedia.org

Nazwa niejasna osady nie jest jasna, gdyż nie zachował się dokument lokacyjny i trudno określić pierwotna nazwę i związaną z tym etymologię.

pl.wikipedia.org

Pozostałych mieszczan miasta lokacyjnego wypędzono, a samo miasto spalono.

pl.wikipedia.org

Przywilej lokacyjny przewidywał planową zabudowę miasta uwzględniającą wady położenia pomiędzy jeziorami, które uniemożliwiało budowę murów miejskich.

pl.wikipedia.org

Rynek bielski, centrum średniowiecznego miasta z typowym układem urbanistycznym lokacyjnych miast śląskich powstał w czasach osadnictwa na prawie magdeburskim.

pl.wikipedia.org

W 1674 odnowiony został przywilej lokacyjny, który miał stanowić podstawę odrodzenia miasta.

pl.wikipedia.org

Po nadaniu w 1444 przywileju lokacyjnego rozwój miasta następował znacznie szybciej.

pl.wikipedia.org

Później, gdy pisemna dokumentacja okazała się potrzebna, mieszczanie zestawili swoje nadania w popularnej formie przywileju lokacyjnego.

pl.wikipedia.org

Zdecydowana większość z nich powstawała na terenie dzielnicy żydowskiej, usytuowanej w północnej części miasta lokacyjnego.

pl.wikipedia.org