nadział <род. ‑u, мн. ‑y> [nadʑaw] СУЩ. м.
1. nadział (podział):
- nadział
- Verteilung ж.
2. nadział (grunt z podziału):
- nadział
- Bodenanteil м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wilk który nadział się na hak nie był w stanie się wyzwolić.
pl.wikipedia.org Moser ostrożnie nadział je farszem, ale bał się opiekać w obawie, że dużo grubsze niż zwykle kiełbaski pękną.
pl.wikipedia.org Wymowna jest scena, w której dziedziczka odmawia konia do szpitala dla fornala, który nadział się na widły w trakcie szczytu prac polowych.
pl.wikipedia.org