naruszać <‑sza; св. naruszyć> [naruʃatɕ] ГЛ. перех.
1. naruszać (napoczynać):
2. naruszać (zakłócać):
- naruszać spokój, równowagę
-
3. naruszać (łamać) granice, prawo:
- naruszać
-
- naruszać
-
- naruszać
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Knievel uznał, że „wulgarne i obraźliwe” obrazy w teledysku naruszają jego wizerunek.
pl.wikipedia.org Wyrażono zrozumienie dla roli syndykatów w budowaniu socjalizmu, zagwarantowano równość w państwie, uznano prywatnych producentów dopóty, dopóki "nie będą naruszać interesów zbiorowości".
pl.wikipedia.org Niektórzy anarchokomuniści sprzeciwiają się większościowemu charakterowi demokracji bezpośredniej, czując, że może ona naruszać indywidualną wolność.
pl.wikipedia.org Proces ten jest przejściem zolu w żel (koagulacja), nie narusza struktury białka, także czwarto- i trzeciorzędowej (nie powoduje denaturacji) i jest odwracalny.
pl.wikipedia.org W trakcie poszukiwań wykrywaczem nie wolno naruszać stanu cmentarza, uszkadzać dobra kultury, itp.
pl.wikipedia.org