Переводы „obrączka“ в словаре польско » немецкий

obrączka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [obrontʃka] СУЩ. ж.

1. obrączka (pierścionek ślubny):

obrączka

Trauring м.

obrączka

Ehering м.

nosić obrączkę

einen Ehering tragen

2. obrączka (na nodze ptaka):

obrączka

Ring м.

obrączka

Beringung ж.

Примеры со словом obrączka

obrączka z tombaku

Ring м. aus einer Kupfer-Zink-Legierung

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Specjalne złożenie nici i nałożenie papierowej obrączki na pasemko umożliwia wyciąganie poszczególnych nitek bez ryzyka tworzenia supełków.

pl.wikipedia.org

Malował swoje prace pędzlem przytwierdzonym do metalowej obrączki.

pl.wikipedia.org

Charakterystyczną cechą są pomarańczowe nogi, jak też pomarańczowoczerwona woskówka i obrączki wokół oczu.

pl.wikipedia.org

Zarówno mężczyźni, jak i kobiety ubierają drewniane obrączki.

pl.wikipedia.org

Obecna żółta lub biała obrączka oczna, zaś za okiem jasny trójkątny pas nagiej skóry łączący się z obrączką oczną.

pl.wikipedia.org

Brodaty mężczyzna w okularach ma na palcu obrączkę, a w ręce trzyma pędzel.

pl.wikipedia.org

Obecna biała obrączka oczna o szerokości około 2 mm.

pl.wikipedia.org

Zwój podprzełykowy powstaje ze złączonych 9 zwojów brzusznych: 5 prosomy i 4 mezosomy, a z mózgiem łączy się obrączką okołoprzełykową.

pl.wikipedia.org

Jego nazwa pochodzi od intensywnego czerwono-koralowego grzbietu z czarnymi i białymi obrączkami.

pl.wikipedia.org

Irene znalazła jego ciało porzucone w pobliżu torów kolejowych i zdjęła złotą obrączkę z jego palca.

pl.wikipedia.org