Переводы „oficer“ в словаре польско » немецкий

oficer <род. ‑a, мн. ‑owie [lub ‑erzy]> [ofitser] СУЩ. м. ВОЕН.

oficer

Offizier(in) м. (ж.)

Примеры со словом oficer

oficer kadrowy

Berufsoffizier м.

oficer ogniowy

Gefechtsoffizier м.

oficer śledczy

Ermittlungsbeamte м.

oficer w stanie spoczynku

Offizier м. im Ruhestand

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Na porucznika został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1923 roku w korpusie oficerów kawalerii.

pl.wikipedia.org

Później został przeniesiony z korpusu oficerów taborowych do korpusu oficerów piechoty.

pl.wikipedia.org

Na majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku w korpusie oficerów piechoty.

pl.wikipedia.org

Służbę w armii koronnej podjął przed 1648, wzmiankowany jako oficer nieznanego regimentu.

pl.wikipedia.org