Переводы „olimpijczyk“ в словаре польско » немецкий

olimpijczyk (-jka) <род. ‑a, мн. ‑ycy> [olimpijtʃɨk] СУЩ. м. (ж.)

1. olimpijczyk СПОРТ:

olimpijczyk (-jka)

Olympionike(Olympionikin) м. (ж.)

2. olimpijczyk разг. (uczestnik olimpiady przedmiotowej):

olimpijczyk (-jka)

Olympiadeteilnehmer(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Olimpijczyk z Tokio 1964, gdzie zajął siódme miejsce w kategorii do 70 kg.

pl.wikipedia.org

Olimpijczyk z Seulu 1988, gdzie odpadł w eliminacjach w kategorii 57 kg.

pl.wikipedia.org

Olimpijczyk z Sydney 2000, gdzie zajął czwarte miejsce kategorii 69 kg.

pl.wikipedia.org

Olimpijczyk z Seulu 1988, gdzie zajął ósme miejsce w kategorii 47 kg.

pl.wikipedia.org

Khamphanh (ur. 15 czerwca 1961) – laotański strzelec, olimpijczyk.

pl.wikipedia.org

Olimpijczyk z Pekinu 2008, gdzie zajął dziewiąte miejsce w kategorii 73 kg.

pl.wikipedia.org

Pierwszy olimpijczyk zdyskwalifikowany podczas igrzysk olimpijskich za stosowanie używek.

pl.wikipedia.org

Olimpijczyk z Seulu 1988, gdzie odpadł w eliminacjach w wadze 82 kg.

pl.wikipedia.org

Olimpijczyk z Sydney 2000, gdzie zajął siedemnaste w wadze do 54 kg.

pl.wikipedia.org

Prosił MKOl o możliwość startu jako niezależny olimpijczyk, lecz jego wniosek został odrzucony.

pl.wikipedia.org