ordynacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [ordɨnatsja] СУЩ. ж.
1. ordynacja ПОЛИТ.:
- ordynacja
- Ordnung ж.
- ordynacja wyborcza
- Wahlordnung ж.
2. ordynacja ИСТ.:
- ordynacja
- Majoratsgut ср.
3. ordynacja РЕЛИГ.:
- ordynacja
- Ordination ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- ordynacja wyborcza
- Wahlordnung ж.
- ordynacja wyborcza
- Wahlordnung ж.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W momencie definiowania złotego w ordynacji z 1528 r. rynek kruszców załamał się, czego efektem była niestabilność wzajemnych kursów złota i srebra.
pl.wikipedia.org Wybory odbywają się z zastosowaniem tzw. ordynacji mieszanej.
pl.wikipedia.org Ordynacja jest obrzędem przez który nadaje się władzę i odpowiedzialność kapłańską.
pl.wikipedia.org Ordynacja wyborcza nie przewiduje możliwości startu kandydatów niezależnych - każdy ubiegający się o mandat musi być członkiem legalnie działającej partii politycznej.
pl.wikipedia.org W 2020 wprowadzono szereg zmian w ordynacji wyborczej, dotyczących m.in. rozdziału mandatów na poszczególne okręgi wyborcze.
pl.wikipedia.org