Переводы „otępiały“ в словаре польско » немецкий

otępiały [otempjawɨ] ПРИЛ.

1. otępiały (bierny):

otępiały człowiek

abgestumpft

otępiały człowiek

stumpf

2. otępiały (obojętny):

otępiały wzrok

stumpf

otępiały wzrok

ausdruckslos

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Człowiek wpada w letarg, jest otępiały.

pl.wikipedia.org

Wstrząs objawia się najpierw wstępnym podnieceniem (bezpośrednio po urazie), po którym chory staje się otępiały i obojętny wobec otoczenia.

pl.wikipedia.org

Tłumaczenie: (...) nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.

pl.wikipedia.org

Naraziło go też na nieprawdziwe opinie, że jest otępiały lub upośledzony umysłowo.

pl.wikipedia.org