przymus <род. ‑u, мн. ‑y> [pʃɨmus] СУЩ. м.
1. przymus (nacisk):
2. przymus ЮРИД.:
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Zwolennicy istnienia tej teorii są przekonani o potrzebie istnienia centralnego organu mającego monopol stosowania środków przymusu lub w ostateczności władzy zbliżonej do monopolu.
pl.wikipedia.org Był zwolennikiem niestosowania przymusu fizycznego wobec chorych psychicznie ("no-restraint").
pl.wikipedia.org Przymusowi poddano około 15 tysięcy sportowców, a całkowity plan obejmował 100 tysięcy osób.
pl.wikipedia.org Weidling pod przymusem obiecał, że nie powtórzy tych wieści nikomu.
pl.wikipedia.org Wykonalność – jedna z cech orzeczenia, polegająca na możliwości jego wykonania w drodze przymusu prawnego (wykonania wyroku karnego, egzekucji cywilnej, egzekucji administracyjnej).
pl.wikipedia.org