rozporządzić [rospoʒoɲdʑitɕ]
rozporządzić св. od rozporządzać
rozporządzać <‑dza; св. rozporządzić> [rospoʒondzatɕ] ГЛ. перех.
1. rozporządzać (zarządzać):
2. rozporządzać (mieć do dyspozycji):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Car rozporządził, że po jego śmierci starszy syn ma podlegać młodszemu.
pl.wikipedia.org Wcześniej u notariusza sporządził testament, w którym rozporządził swoim majątkiem.
pl.wikipedia.org Czy przed sprzedażą nie była twoją własnością, a po sprzedaniu czyż nie mogłeś rozporządzić tym, coś za nią otrzymał?
pl.wikipedia.org Ponadto żadne z małżonków nie może rozporządzić ani zobowiązać się do rozporządzenia udziałem, który mu przypadnie w majątku wspólnym w chwili ustania wspólności.
pl.wikipedia.org W 1974 roku rozporządzono remont obiektu – budowa pawilonu z trybunami, adaptacja pomieszczeń na pokoje sypialne (obecny hotel) - który zakończono w roku 1978.
pl.wikipedia.org