samotność <род. ‑ści, мн. отсут. > [samotnoɕtɕ] СУЩ. ж.
1. samotność (bycie samotnym):
2. samotność (brak bliskich ludzi):
- samotność
- Einsamkeit ж.
- samotność
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- unieszczęśliwiać się przez samotność
- w wierszu najmocniej wybrzmiewa samotność
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Jest zdystansowany, lecz ma się wrażenie, że jest taki tylko dlatego, iż doskwiera mu samotność.
pl.wikipedia.org Ostatnia grupa składała się z osób silnych psychicznie, ponieważ musieli oni wytrzymać najdłużej w samotności.
pl.wikipedia.org Od ponad 200 lat żyje w samotności, jednocześnie ukrywając swoją prawdziwą tożsamość przed ludźmi.
pl.wikipedia.org Poczucie samotności ma go skłonić do podjęcia prób ponownego przyłączenia się go grupy.
pl.wikipedia.org Przeżyty niedawno stres, np. utrata członka rodziny lub przyjaciela, utrata pracy lub izolacja społeczna (np. życie w samotności), również wpływają na podwyższone zagrożenie.
pl.wikipedia.org