tułaczka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [tuwatʃka] СУЩ. ж.
tułacz(ka) <род. ‑a, мн. ‑e> [tuwatʃ] СУЩ. м.(ж.)
1. tułacz (włóczęga):
- tułacz(ka)
-
2. tułacz (emigrant):
- tułacz(ka)
- Flüchtling м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W ten sposób zaczęła się jego wojenna tułaczka – emigracja pisarza miała trwać aż do 1958.
pl.wikipedia.org Za ten czyn zostaje skazany na długą tułaczkę po morzach i oceanach.
pl.wikipedia.org Wielu z nich nie powróciło już z wojennej tułaczki i liczba dusz spadła w roku 1923 do 3000.
pl.wikipedia.org Ciężkie warunki tułaczki przez pustynię przetrwała tylko połowa sił marokańskich.
pl.wikipedia.org W ten sposób rozpoczął się okres wieloletniej tułaczki muraszkowców, którzy w poszukiwaniu pracy wędrowali z miasta do miasta.
pl.wikipedia.org