UZALEŻNIĆ - Перевод польский на немецкий

I. uzależniać <‑ia> [uzaleʒɲatɕ], uzależnić [uzaleʒɲitɕ] св. ГЛ. перех.

uzależniać coś od czegoś

etw von etw abhängig machen

uzależniać wysokość premii od jakości pracy

die Prämienhöhe von der Qualität der Arbeit abhängig machen

uzależniać kogoś od kogoś

jdn von jdm abhängig machen

matka uzależniła od siebie syna

die Mutter ж. machte den Sohn von sich abhängig

II. uzależniać <‑ia> [uzaleʒɲatɕ], uzależnić [uzaleʒɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. обыч. св.

1. uzależniać (stać się zależnym):

uzależniać się od kogoś/czegoś

auf jdn/etw angewiesen sein

Wojtek uzależnił się od swojego terapeuty

Wojtek м. ist auf seinen Therapeuten angewiesen

2. uzależniać (popaść w nałóg):

uzależniać się od czegoś

sich вин. von etw abhängig machen

uzależniłam się od picia kawy

ich bin vom Kaffee abhängig [geworden]

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Udzielanie rad, których jednak należy udzielać ostrożnie, by nie uzależnić od nich podopiecznego.

pl.wikipedia.org

W połowie lat dziewięćdziesiątych uzależnił się od narkotyków i miał problemy z nałogiem.

pl.wikipedia.org

Wtedy został przestępcą i uzależnił się od narkotyków.

pl.wikipedia.org

Eddiemu mówiła, że zniszczył jej życie a przez lata uzależniła się od alkoholu.

pl.wikipedia.org

Równie wielu uzależnił od siebie jako swoich wasali.

pl.wikipedia.org