Переводы „wybrzmieć“ в словаре польско » немецкий

I . wybrzmieć [vɨbʒmjetɕ] св., wybrzmiewać [vɨbʒmjevatɕ] <‑wa; прош. вр. ‑aj> ГЛ. неперех. высок.

1. wybrzmieć (skończyć brzmieć):

wybrzmieć

ausklingen

2. wybrzmieć (zostać usłyszanym):

wybrzmieć

vernommen [o. gehört] werden

wybrzmieć

zu hören sein

czekał, aż jego słowa wybrzmią

er wartete ab, bis seine Worte ntpl zu hören waren

3. wybrzmieć обыч. нсв. перенос. (ukazywać się dobitnie):

wybrzmieć

sich вин. [stark] abzeichnen

wybrzmieć

deutlich erkennbar werden [o. zum Ausdruck kommen]

w wierszu najmocniej wybrzmiewa samotność

in dem Gedicht klingt am stärksten die Einsamkeit ж. an

II . wybrzmieć [vɨbʒmjetɕ] св., wybrzmiewać [vɨbʒmjevatɕ] <‑wa; прош. вр. ‑aj> ГЛ. перех. высок. обыч. св. перенос. (szczególnie mocno coś wyrazić)

wybrzmieć

unterstreichen

wybrzmieć

betonen

wybrzmieć

hervorheben

zamierzeniem pisarza było wybrzmieć więzi emocjonalne między bohaterami

die Absicht ж. des Schrifftstellers war, die emotionale Bindung zwischen den Helden hervorzuheben

Примеры со словом wybrzmieć

zamierzeniem pisarza było wybrzmieć więzi emocjonalne między bohaterami

die Absicht ж. des Schrifftstellers war, die emotionale Bindung zwischen den Helden hervorzuheben