Переводы „wybujać“ в словаре польско » немецкий

wybujać <‑ja> [vɨbujatɕ] ГЛ. неперех. св. (nadmiernie wyrosnąć)

wybujać

in die Höhe schießen

wybujać

wuchern

krzaki bzu bardzo wybujały

die Fliedersträuche м. мн. sind in die Höhe geschossen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Niezbyt wybujały szczyt mieści dwa okna.

pl.wikipedia.org

Jest to styl ekspansywny, bogaty emocjonalnie, niespokojny, wybujały (przez co czasem nazywany jest antycznym stylem barokowym).

pl.wikipedia.org