wyczerpać [vɨtʃerpatɕ]
wyczerpać св. od wyczerpywać
I. wyczerpywać <‑puje; св. wyczerpać> [vɨtʃerpɨvatɕ] ГЛ. перех.
1. wyczerpywać обыч. св. (zużywać):
2. wyczerpywać (wycieńczać):
3. wyczerpywać (powiedzieć wszystko):
II. wyczerpywać <‑puje; св. wyczerpać> [vɨtʃerpɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.
1. wyczerpywać:
2. wyczerpywać:
3. wyczerpywać обыч. св. (zmęczyć się):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Po zakończeniu konfliktu obie strony były bardzo osłabione, wyczerpały większość zasobów ludzkich i materialnych.
pl.wikipedia.org Kopalniane zasoby miedzi wyczerpały się do 1938 roku.
pl.wikipedia.org Skromne zapasy amunicji i granatów szybko się jednak wyczerpały.
pl.wikipedia.org Na końcu piosenki, stosunki wydają się wyczerpać mężczyznę i skłonić go do zmiany zdania o dziewczynie, i jej zachowaniu.
pl.wikipedia.org Wielu estetyków jest wręcz zdania, że możliwości stojące przed malarstwem wyczerpały się, jako że nie ma już właściwie żadnego pola na innowację.
pl.wikipedia.org