Переводы „wydziobać“ в словаре польско » немецкий

udziobać <‑bie; прош. вр. udziob [lub udziób]> [udʑobatɕ] ГЛ. перех. св. разг.

1. udziobać (oddzielić coś od czegoś dziobiąc):

kruk udziobał kawałek sera

der Rabe м. hat ein Stückchen Käse abgepickt

2. udziobać (uszczypnąć dziobem):

gęś udziobała ją w nogę

eine Gans ж. hat sie ins Bein gezwackt разг.

obdziobać [obdʑobatɕ] св., obdziobywać [obdʑobɨvatɕ] <‑buje> ГЛ. перех.

obdziobać

[ab]picken

podziobać [podʑobatɕ], podzióbać [podʑubatɕ] <‑bie; прош. вр. ‑iob [lub ‑iób]>

1. podziobać (zjeść):

podziobać

picken

ptaki podziobały ziarno

die Vögel м. мн. pickten Körner

2. podziobać (pokłuć):

podziobać

hacken

podziobać coś nożem

etw вин. mit dem Messer hacken

mury podziobane odłamkami

mit Splittern gehackte Mauern ж. мн.

zadziobać [zadʑobatɕ] св., zadziobywać [zadʑobɨvatɕ] <‑buje> ГЛ. перех.

1. zadziobać (ptak):

zadziobać

zu Tode picken

sokół zadziobał wróbla

der Falke м. hat den Sperling zu Tode gehackt

2. zadziobać перенос. разг. (zaatakować):

zadziobać

angreifen

musisz wyglądać jak inni, bo inaczej cię zadziobią

du musst wie alle anderen aussehen, sonst werden sie dich zerfetzen

I . wydzierać <‑ra; св. wydrzeć> [vɨdʑeratɕ] ГЛ. перех.

1. wydzierać (wyrywać):

wydzierać kartkę

[her]ausreißen

2. wydzierać (zabierać siłą):

wydzierać coś komuś

jdm etw entreißen

wydzierać coś sobie z rąk

sich дат. etw aus den Händen reißen

wydrzeć coś komuś z gardła разг.

jdm etw aus dem Munde entreißen

wydrzeć [na kogoś] gębę [lub pysk] [lub mordę] вульг.

jdn anbrüllen разг.

wydrzeć [na kogoś] gębę [lub pysk] [lub mordę] вульг.

in barschem Ton anfahren

3. wydzierać разг. (niszczyć):

wydzierać

abnutzen

II . wydzierać <‑ra; св. wydrzeć> [vɨdʑeratɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wydzierać разг. (wrzeszczeć):

wydzierać

brüllen

wydzierać

schreien

wydzierać się na kogoś na cały regulator разг.

brüllen wie das Zeug hält разг.

2. wydzierać (wyrywać się):

wydzierać się komuś

sich вин. von jdm losreißen [o. befreien]

wydziwiać <‑ia> [vɨdʑivjatɕ] ГЛ. неперех. разг.

wydziwiać na coś

an etw дат. [herum]nörgeln уничиж.

I . wydzielać <‑la> [vɨdʑelatɕ], wydzielić [vɨdʑelitɕ] св. ГЛ. перех.

1. wydzielać (wytwarzać):

wydzielać hormon, żółć

absondern

wydzielać zapach

ausströmen

2. wydzielać (emitować):

wydzielać ciepło, promieniowanie

ausstrahlen

wydzielać ciepło, promieniowanie

abgeben

wydzielać promienie słoneczne

die Sonnenstrahlung emittieren

3. wydzielać (przydzielać):

wydzielać pieniądze, prowiant

zuteilen

wydzielać pieniądze, prowiant

austeilen

4. wydzielać (wyodrębnić):

wydzielać

abtrennen

wydzielać

abgrenzen

wydzielać

zuweisen

wydzielić miejsce do zabawy

den Ort zum Spielen abtrennen

wydzielić teren pod budowę

das Baugrundstück zuweisen [o. abgrenzen]

II . wydzielać <‑la> [vɨdʑelatɕ], wydzielić [vɨdʑelitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

1. wydzielać:

wydzielać (powstawać) (hormony, ślina)

sich вин. bilden

wydzielać (powstawać) (hormony, ślina)

entstehen

2. wydzielać:

wydzielać (być wytrącanym) (związek)

ausgeschieden werden