zawiązać [zavjow̃zatɕ]
zawiązać св. od zawiązywać
I. zawiązywać <‑zuje; св. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] ГЛ. перех.
1. zawiązywać (wiążąc, łączyć):
2. zawiązywać (zainicjować):
II. zawiązywać <‑zuje; св. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] ГЛ. неперех. БОТАН.
III. zawiązywać <‑zuje; св. zawiązać> [zavjow̃zɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.
1. zawiązywać (powstać):
2. zawiązywać БОТАН.:
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Rada gminy została przedstawiona przed wyborami w 2004 jako osoby kłótliwe i nie mogące zawiązać porozumienia.
pl.wikipedia.org Według tradycji, wstążkę należy zawiązać na trzy supełki, a gdy z upływem czasu przetrze się i spadnie, życzenia się spełnią.
pl.wikipedia.org Nexum (łac., supinum czasownika necto, nectere = „zawiązać”, „zobowiązać”) – w prawie rzymskim archaiczna czynność prawna, należąca do grupy uroczystych aktów prawnych dokonywanych per aes et libram (przy użyciu spiżu i wagi).
pl.wikipedia.org Tradycja każe zawiązać wstążkę na nadgarstku – owinąć ją dwa razy i zawiązać na trzy supełki.
pl.wikipedia.org Czuha posiada duży, spadający na plecy kołnierz, który w razie słoty lub zawiei można zarzucić na głowę i zawiązać jak kaptur.
pl.wikipedia.org