I. spu̱·ren ГЛ. с/без дополн.
II. spu̱·ren ГЛ. без дополн.
spü̱·ren ГЛ. с дополн. jd spürt etwas
1.
| ich | spurte |
|---|---|
| du | spurtest |
| er/sie/es | spurtet |
| wir | spurten |
| ihr | spurtet |
| sie | spurten |
| ich | spurtete |
|---|---|
| du | spurtetest |
| er/sie/es | spurtete |
| wir | spurteten |
| ihr | spurtetet |
| sie | spurteten |
| ich | bin | gespurtet |
|---|---|---|
| du | bist | gespurtet |
| er/sie/es | ist | gespurtet |
| wir | sind | gespurtet |
| ihr | seid | gespurtet |
| sie | sind | gespurtet |
| ich | war | gespurtet |
|---|---|---|
| du | warst | gespurtet |
| er/sie/es | war | gespurtet |
| wir | waren | gespurtet |
| ihr | wart | gespurtet |
| sie | waren | gespurtet |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.