Таблица спряжения для anlauten
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | laute | an |
du | lautest | an |
er/sie/es | lautet | an |
wir | lauten | an |
ihr | lautet | an |
sie | lauten | an |
Präteritum
ich | lautete | an |
du | lautetest | an |
er/sie/es | lautete | an |
wir | lauteten | an |
ihr | lautetet | an |
sie | lauteten | an |
Perfekt
ich | habe | angelautet |
du | hast | angelautet |
er/sie/es | hat | angelautet |
wir | haben | angelautet |
ihr | habt | angelautet |
sie | haben | angelautet |
Plusquamperfekt
ich | hatte | angelautet |
du | hattest | angelautet |
er/sie/es | hatte | angelautet |
wir | hatten | angelautet |
ihr | hattet | angelautet |
sie | hatten | angelautet |
Futur I
ich | werde | anlauten |
du | wirst | anlauten |
er/sie/es | wird | anlauten |
wir | werden | anlauten |
ihr | werdet | anlauten |
sie | werden | anlauten |
Futur II
ich | werde | angelautet | haben |
du | wirst | angelautet | haben |
er/sie/es | wird | angelautet | haben |
wir | werden | angelautet | haben |
ihr | werdet | angelautet | haben |
sie | werden | angelautet | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | laute | an |
du | lautest | an |
er/sie/es | laute | an |
wir | lauten | an |
ihr | lautet | an |
sie | lauten | an |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | angelautet |
du | habest | angelautet |
er/sie/es | habe | angelautet |
wir | haben | angelautet |
ihr | habet | angelautet |
sie | haben | angelautet |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | anlauten |
du | werdest | anlauten |
er/sie/es | werde | anlauten |
wir | werden | anlauten |
ihr | werdet | anlauten |
sie | werden | anlauten |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | angelautet | haben |
du | werdest | angelautet | haben |
er/sie/es | werde | angelautet | haben |
wir | werden | angelautet | haben |
ihr | werdet | angelautet | haben |
sie | werden | angelautet | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | lautete | an |
du | lautetest | an |
er/sie/es | lautete | an |
wir | lauteten | an |
ihr | lautetet | an |
sie | lauteten | an |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | angelautet |
du | hättest | angelautet |
er/sie/es | hätte | angelautet |
wir | hätten | angelautet |
ihr | hättet | angelautet |
sie | hätten | angelautet |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | anlauten |
du | würdest | anlauten |
er/sie/es | würde | anlauten |
wir | würden | anlauten |
ihr | würdet | anlauten |
sie | würden | anlauten |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | angelautet | haben |
du | würdest | angelautet | haben |
er/sie/es | würde | angelautet | haben |
wir | würden | angelautet | haben |
ihr | würdet | angelautet | haben |
sie | würden | angelautet | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
laut / laute | (du) | an |
lautet | (ihr) | an |
lauten | wir | an |
lauten | Sie | an |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
anlauten |
Infinitiv Perfekt
angelautet | haben |
Partizip I
anlautend |
Partizip II
angelautet |
Поиск в таблицах глаголов
немецкий