Таблица спряжения для klarkriegen
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | kriege | klar |
du | kriegst | klar |
er/sie/es | kriegt | klar |
wir | kriegen | klar |
ihr | kriegt | klar |
sie | kriegen | klar |
Präteritum
ich | kriegte | klar |
du | kriegtest | klar |
er/sie/es | kriegte | klar |
wir | kriegten | klar |
ihr | kriegtet | klar |
sie | kriegten | klar |
Perfekt
ich | habe | klargekriegt |
du | hast | klargekriegt |
er/sie/es | hat | klargekriegt |
wir | haben | klargekriegt |
ihr | habt | klargekriegt |
sie | haben | klargekriegt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | klargekriegt |
du | hattest | klargekriegt |
er/sie/es | hatte | klargekriegt |
wir | hatten | klargekriegt |
ihr | hattet | klargekriegt |
sie | hatten | klargekriegt |
Futur I
ich | werde | klarkriegen |
du | wirst | klarkriegen |
er/sie/es | wird | klarkriegen |
wir | werden | klarkriegen |
ihr | werdet | klarkriegen |
sie | werden | klarkriegen |
Futur II
ich | werde | klargekriegt | haben |
du | wirst | klargekriegt | haben |
er/sie/es | wird | klargekriegt | haben |
wir | werden | klargekriegt | haben |
ihr | werdet | klargekriegt | haben |
sie | werden | klargekriegt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | kriege | klar |
du | kriegest | klar |
er/sie/es | kriege | klar |
wir | kriegen | klar |
ihr | krieget | klar |
sie | kriegen | klar |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | klargekriegt |
du | habest | klargekriegt |
er/sie/es | habe | klargekriegt |
wir | haben | klargekriegt |
ihr | habet | klargekriegt |
sie | haben | klargekriegt |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | klarkriegen |
du | werdest | klarkriegen |
er/sie/es | werde | klarkriegen |
wir | werden | klarkriegen |
ihr | werdet | klarkriegen |
sie | werden | klarkriegen |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | klargekriegt | haben |
du | werdest | klargekriegt | haben |
er/sie/es | werde | klargekriegt | haben |
wir | werden | klargekriegt | haben |
ihr | werdet | klargekriegt | haben |
sie | werden | klargekriegt | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | kriegte | klar |
du | kriegtest | klar |
er/sie/es | kriegte | klar |
wir | kriegten | klar |
ihr | kriegtet | klar |
sie | kriegten | klar |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | klargekriegt |
du | hättest | klargekriegt |
er/sie/es | hätte | klargekriegt |
wir | hätten | klargekriegt |
ihr | hättet | klargekriegt |
sie | hätten | klargekriegt |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | klarkriegen |
du | würdest | klarkriegen |
er/sie/es | würde | klarkriegen |
wir | würden | klarkriegen |
ihr | würdet | klarkriegen |
sie | würden | klarkriegen |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | klargekriegt | haben |
du | würdest | klargekriegt | haben |
er/sie/es | würde | klargekriegt | haben |
wir | würden | klargekriegt | haben |
ihr | würdet | klargekriegt | haben |
sie | würden | klargekriegt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
krieg / kriege | (du) | klar |
kriegt | (ihr) | klar |
kriegen | wir | klar |
kriegen | Sie | klar |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
klarkriegen |
Infinitiv Perfekt
klargekriegt | haben |
Partizip I
klarkriegend |
Partizip II
klargekriegt |
Поиск в таблицах глаголов
немецкий