der Dụnst <-(e)s, Dünste>
1.
dụns·ten ГЛ. без дополн.
I. dụ̈ns·ten <dünstest, dünstete, hat gedünstet> ГЛ. с дополн.
| ich | dunste |
|---|---|
| du | dunstest |
| er/sie/es | dunstet |
| wir | dunsten |
| ihr | dunstet |
| sie | dunsten |
| ich | dunstete |
|---|---|
| du | dunstetest |
| er/sie/es | dunstete |
| wir | dunsteten |
| ihr | dunstetet |
| sie | dunsteten |
| ich | habe | gedunstet |
|---|---|---|
| du | hast | gedunstet |
| er/sie/es | hat | gedunstet |
| wir | haben | gedunstet |
| ihr | habt | gedunstet |
| sie | haben | gedunstet |
| ich | hatte | gedunstet |
|---|---|---|
| du | hattest | gedunstet |
| er/sie/es | hatte | gedunstet |
| wir | hatten | gedunstet |
| ihr | hattet | gedunstet |
| sie | hatten | gedunstet |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.