I. dọp·pelt ПРИЛ. неизм.
dọp·peln <doppelst, doppelte, hat gedoppelt> ГЛ. с дополн. jd doppelt etwas
| ich | dopple / doppele | 
|---|---|
| du | doppelst | 
| er/sie/es | doppelt | 
| wir | doppeln | 
| ihr | doppelt | 
| sie | doppeln | 
| ich | doppelte | 
|---|---|
| du | doppeltest | 
| er/sie/es | doppelte | 
| wir | doppelten | 
| ihr | doppeltet | 
| sie | doppelten | 
| ich | habe | gedoppelt | 
|---|---|---|
| du | hast | gedoppelt | 
| er/sie/es | hat | gedoppelt | 
| wir | haben | gedoppelt | 
| ihr | habt | gedoppelt | 
| sie | haben | gedoppelt | 
| ich | hatte | gedoppelt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gedoppelt | 
| er/sie/es | hatte | gedoppelt | 
| wir | hatten | gedoppelt | 
| ihr | hattet | gedoppelt | 
| sie | hatten | gedoppelt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.