pitying [-ɪŋ] ПРИЛ.
-  pitying
 -  
 
-  pitying (deridingly)
 -  
 
I. pity [ˈpɪtɪ, америк. ˈpɪt̬-] СУЩ. no мн.
1. pity (compassion):
self-pity СУЩ. no мн.
-  
 -  самосожале́ние ср.
 
| I | pity | 
|---|---|
| you | pity | 
| he/she/it | pities | 
| we | pity | 
| you | pity | 
| they | pity | 
| I | pitied | 
|---|---|
| you | pitied | 
| he/she/it | pitied | 
| we | pitied | 
| you | pitied | 
| they | pitied | 
| I | have | pitied | 
|---|---|---|
| you | have | pitied | 
| he/she/it | has | pitied | 
| we | have | pitied | 
| you | have | pitied | 
| they | have | pitied | 
| I | had | pitied | 
|---|---|---|
| you | had | pitied | 
| he/she/it | had | pitied | 
| we | had | pitied | 
| you | had | pitied | 
| they | had | pitied | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.