col-luctor <luctārī> nachkl.
| colluctor |
|---|
| colluctāris |
| colluctātur |
| colluctāmur |
| colluctāminī |
| colluctantur |
| collucter |
|---|
| colluctēris |
| colluctētur |
| colluctēmur |
| colluctēminī |
| colluctentur |
| colluctābar |
|---|
| colluctābāris |
| colluctābātur |
| colluctābāmur |
| colluctābāminī |
| colluctābantur |
| colluctārer |
|---|
| colluctārēris |
| colluctārētur |
| colluctārēmur |
| colluctārēminī |
| colluctārentur |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.