he̱u̱len [ˈhɔɪlən] ГЛ. неперех.
1. heulen разг. (weinen):
| ich | heule |
|---|---|
| du | heulst |
| er/sie/es | heult |
| wir | heulen |
| ihr | heult |
| sie | heulen |
| ich | heulte |
|---|---|
| du | heultest |
| er/sie/es | heulte |
| wir | heulten |
| ihr | heultet |
| sie | heulten |
| ich | habe | geheult |
|---|---|---|
| du | hast | geheult |
| er/sie/es | hat | geheult |
| wir | haben | geheult |
| ihr | habt | geheult |
| sie | haben | geheult |
| ich | hatte | geheult |
|---|---|---|
| du | hattest | geheult |
| er/sie/es | hatte | geheult |
| wir | hatten | geheult |
| ihr | hattet | geheult |
| sie | hatten | geheult |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.