gekannt [gəˈkant] part прош. вр. von
gekannt → kennen
kennen [ˈkɛnən] ГЛ. перех. kannte, gekannt
1. kennen (Person):
kennen [ˈkɛnən] ГЛ. перех. kannte, gekannt
1. kennen (Person):
| ich | kenne |
|---|---|
| du | kennst |
| er/sie/es | kennt |
| wir | kennen |
| ihr | kennt |
| sie | kennen |
| ich | kannte |
|---|---|
| du | kanntest |
| er/sie/es | kannte |
| wir | kannten |
| ihr | kanntet |
| sie | kannten |
| ich | habe | gekannt |
|---|---|---|
| du | hast | gekannt |
| er/sie/es | hat | gekannt |
| wir | haben | gekannt |
| ihr | habt | gekannt |
| sie | haben | gekannt |
| ich | hatte | gekannt |
|---|---|---|
| du | hattest | gekannt |
| er/sie/es | hatte | gekannt |
| wir | hatten | gekannt |
| ihr | hattet | gekannt |
| sie | hatten | gekannt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.