interes <род. -su> СУЩ. м.
1. interes (sprawa):
2. interes (korzyść, zysk):
3. interes (transakcja):
4. interes разг. (firma, sklep):
- interes
-
interes СУЩ.
- podejrzany interes м.
-
- podejrzany interes м.
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Polecenie może mieć charakter majątkowy i niemajątkowy, może leżeć w interesie spadkodawcy, osoby trzeciej, obciążonego poleceniem lub mieć na względzie interes społeczny.
pl.wikipedia.org Walczyła w szeregach ruchu oporu podczas drugiej wojny domowej, potem porzuciła wojaczkę, by prowadzić lukratywny interes, razem z bratem, ślepym od czasu wojny.
pl.wikipedia.org Interes faktyczny zachodzi wtedy, gdy dana osoba jest zainteresowana rozstrzygnięciem danej sprawy, lecz nie może tego poprzeć przepisami prawa powszechnie obowiązującego.
pl.wikipedia.org W ten sposób koncesjonariusz stawał się podmiotem władztwa administracyjnego, nie tylko zaspokajał on swój interes, ale również zobowiązany był również pełnić funkcje publiczne.
pl.wikipedia.org Interes gospodarczy miał być ściśle powiązany z wymogami nazistowskiego ekspansjonizmu polityczno-wojskowego.
pl.wikipedia.org